တစ္ရက္မွာ
ကၽြန္ေတာ္ဟာ အေရးေပၚဧည္႔သည္တစ္ေယာက္ ၾကိဳဖို႔ရွိတာနဲ႔ ေလဆိပ္ကိုသြားဖို႕ရာ
အခ်ိန္ၾကာၾကာ ကားမေမာင္းခ်င္တာနဲ႕ တကၠစီတစ္စီး ငွားဖို႕
စိတ္ကူးလိုက္ပါတယ္…. ဒါနဲ႕ အိမ္ေရွ႔အေရာက္မွာ တကၠစီတစ္စီး
ကၽြန္ေတာ္႕ေရွ႕လာရပ္တာနဲ႕ ကားေပၚ တက္လိုက္ပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္ငွားစီးလာတဲ႕
ကားဆရာက ခပ္မွန္မွန္ေလးနဲ႕ ညာဘက္လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ေမာင္းလာပါတယ္..
ေလဆိပ္သြားတဲ႕ လမ္းဟာ လမ္းမၾကီးျဖစ္တာေၾကာင္႕ ယဥ္ေၾကာေတြက သူ႕လမ္းနဲ႕သူ
အရွိန္နဲ႕ ေမာင္းေနၾကပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ
ညာဘက္ လမ္းေကြ႔တစ္ခုကေန ကားအနက္တစ္စီးဟာ လမ္းရွင္းမရွင္း ေသခ်ာမၾကည္႕ဘဲ
အရွိန္နဲ႔ ေမာင္းထြက္လာပါေတာ႔တယ္.. ကၽြန္ေတာ္ေတာ႔ တိုက္ျပီ လို႔ပါးစပ္က
ေအာ္လိုက္မိျပီး မ်က္စိကို စံုမွိတ္လိုက္မိပါတယ္.. ဒါေပမဲ႕
ကၽြန္ေတာ္မ်က္လံုးဖြင္႔လိုက္ခ်ိ န္မွာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကားဟာ
လမ္းေဘးမွာ ရပ္ေနပါျပီ။ တကၠစီေမာင္းသူက ဘရိတ္ကိုေဆာင္႔နင္းပစ္လိုက္ျပီး
ကားလက္ကိုင္ကို လမ္းေဘးဆြဲခ်လိုက္တာေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကားဟာ
တာရာပြတ္ဆြဲသံ အက်ယ္ၾကီးျမည္ျပီး လမ္းေဘးမွာ ထိုးရပ္သြားခဲ႕ပါတယ္..
ကၽြန္ေတာ္ စီးလာတဲ႔ ကားဆရာရဲ႕ ကၽြန္းက်င္မႈနဲ႔ သတိရွိမႈေၾကာင္႕သာ
ယဥ္တိုက္မႈ ျဖစ္မသြားခဲ႕ရတာပါ။ လမ္းေကြ႔က ထြက္လာတဲ႕ ကားရဲ႔
ေဘးကေန၀င္တိုက္ဖို႕ေရာ အေနာက္က အရွိန္နဲ႕ ေမာင္းလာတဲ႕ကားက
၀င္ေဆာင္႕တာကိုခံရဖို႕ေရာ သီသီေလး လြတ္သြားခဲ႕ရပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ထင္တာက
ကၽြန္ေတာ္႔တကၠစီဆရာေတာ႕ ဟိုဘက္က ကားသမားကို ေအာ္ဟစ္ေတာ႔မယ္လို႕
ထင္လိုက္ပါတယ္.. တကယ္တမ္း လမ္းစည္းကမ္းအရဆို လမ္းမၾကီးေပၚကေမာင္းလာတဲ႔
ကၽြန္ေတာ္တို႕ကားက အမွန္ပါ။ လမ္းသြယ္က ထြက္လာတဲ႕ ကားေတြဟာ လမ္းမၾကီးေပၚမွာ
ကားရွင္းမရွင္း အရင္ၾကည္႕ျပီးမွ ထြက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္. ဒါေပမဲ႕ အခုက်ေတာ႔
ေျပာင္းျပန္ဗ်ာ… လမ္းသြယ္ကထြက္လာတဲ႕ ကားေမာင္းသူက သူမွားမွန္းသိသိၾကီးနဲ႕
ကားထဲကေန ေခါင္းထြက္ျပီး ကၽြန္ေတာ္႔စီးလာတဲ႕ တကၠစီးသမားကို ေအာ္ဟစ္
ၾကိမ္းေမာင္းပါေတာ႕တယ္.. ကၽြန္ေတာ္လည္း ၾကည္႔ေနရင္း အေတာ္ကို
ေဒါသထြက္သြားမိတယ္.. ဒါေပမဲ႕ အံ႕ၾသစရာက တကၠစီေမာင္းသူက ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ
ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ျပံဳးျပလိုက္ျပီး လက္ကေလးတစ္ဖက္ေတာင္
ေ၀႕ွရမ္းျပလိုက္ပါေသးတယ္.. ၾကည္႕ရတာ တကယ္႕ကို မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ကို
ႏႈတ္ဆက္သလိုမ်ိဳးပါဘဲ။
ဒါနဲ႕
ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘယ္လုိမွ မေနႏိုင္ေတာ႕ဘဲ တကၠစီသမားကို “ခင္ဗ်ားသူနဲ႕
အရင္ကတည္းက သိေနတာလား” လို႕ ေမးလိုက္ေတာ႕ သူက “မသိပါဘူး .. တစ္ခါမွ
မျမင္ဖူးခဲ႕ဘူး” လို႕ ျပန္ေျပာပါတယ္။
“ဗ်ာ..
တစ္ခါမွလည္း မျမင္ဖူးဘူး ဟုတ္လား……… အံ႕ေရာဗ်ိဳ႕ ခင္ဗ်ားကိုေတာ႕..
ကိုယ္႕ကားကိုလည္း တိုက္မလိုျဖစ္ေအာင္ သူ႔ဘက္ကလည္း မွားေသးတယ္ သူကလဲ
ျပန္ေအာ္သြားေသးတယ္.. ဒီလုိလူကို ခင္ဗ်ားက စိတ္မဆိုးတဲ႕အျပင္
မိတ္ေဆြေတြလိုေတာင္ ႏႈတ္ဆက္လက္ျပ လုပ္ႏိုင္ေသးတယ္.. တကယ္ပါဘဲဗ်ာ..
ဟိုကားဆရာလုပ္ပံုက ကံေကာင္းလို႕ က်ဳပ္တို႕ ေဆးရံုမေရာက္တာ”
ကၽြန္ေတာ္႔စကားအဆံုးမွာ တကၠစီေမာင္းသူက အျပံဳးေလးတစ္ခ်က္နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္႕ဘက္ကိုလွည္႕ၾကည္႔လို က္ျပီး “ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႕ အမိႈက္ကားဥပေဒသ အတိုင္းဘဲ သေဘာထား ေနထိုင္တာပါဗ်ာ” လို႕ ျပန္ေျပာပါတယ္။
“ဗ်ာ….
အမိႈက္ကား ဥပေဒသ ဟုတ္လား………… ခင္ဗ်ားဟာက အဆန္းပါလားဗ်ိဳ႕.. ကၽြန္ေတာ္ေတာ႕
တစ္ခါမွကို မၾကားဖူးပါဘူး.. လုပ္ပါဦး .. အဲဒီအမိႈက္ကား ဥပေဒသကို
ကၽြန္ေတာ္သိေအာင္ ရွင္းျပပါဦးဗ် ”
ကၽြန္ေတာ္က ေမးလိုက္ေတာ႕ တကၠစီသမားဟာ သူခံယူထားပါတယ္ဆိုတဲ႕ အမိႈက္ကား ဥပေဒသကို ကၽြန္ေတာ္႔ကို ရွင္းျပပါေတာ႕တယ္။
“လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ
အမိႈက္ကားေတြနဲ႕ တူတယ္ဗ်.. သူတို႕ဟာ အမိႈက္ေတြအျပည္႔ တင္ေဆာင္ျပီး
လမ္းေပၚမွာ ေမာင္းႏွင္ေနၾကတယ္.. သူတို႕ တင္ေဆာင္ထားတဲ႕ အမိႈက္ေတြက
မေျပလည္မႈေတြ၊ ေဒါသေတြ၊ စိတ္ပ်က္တာေတြ၊ မာနေတြ၊ ဆိုတဲ႕ အမိႈက္ေတြဘဲ
ျဖစ္တယ္.. အဲဒီလို စံုလင္လွတဲ႕ အမိႈက္ေတြကို ျပည္႕လွ်ံေနေအာင္
တင္ေဆာင္လာတဲ႕ သူတုိ႔ရဲ႕ကားေတြဟာ ဒီအမိႈက္ေတြကို သြန္ခ်ဖို႕
ေနရာတစ္ခုခုေတာ႕ လိုလိမ္႔မယ္ဗ်ာ.. ဒီေတာ႕ တစ္ခါတစ္ေလမွာ အဲဒီအမိႈက္ေတြကို
လမ္းမွာ မေတာ္တဆေတြ႔မိတဲ႕ ခင္ဗ်ားအေပၚလဲ လာသြန္ခ်မိတတ္တယ္.. အဲဒီလို
အမိႈက္ေတြကို ခင္ဗ်ားဆီ လာသြန္ခ်ခ်ိန္မွာ ခင္ဗ်ားက စိတ္တိုေဒါသထြက္ရင္
သူတို႕ဆီက အမိႈက္ေတြကို လက္ခံယူသလိုမ်ိဳး ျဖစ္သြားလိမ္႔မယ္.. ျပီးေတာ႕တစ္ခါ
အဲဒီေဒါသအမိႈက္ေတြကို ခင္ဗ်ားကသယ္ေဆာင္သြားျပီး ခင္ဗ်ားရဲ႕ အလုပ္မွာ၊
အိမ္မွာ၊ လမ္းေပၚမွာ စတဲ႔ ကိုယ္႔အနီးအနား ကိုယ္႕၀န္းက်င္က လူေတြကို
ျပန္သြန္ခ်မိတတ္ျပန္ေရာ။ ဒီေတာ႕ သူတစ္ပါးဆီက အမိႈက္ေတြကို ခင္ဗ်ားက
ျပန္ျပီး မသယ္ေဆာင္သြားပါနဲ႕။ မေတာ္တဆ လာသြန္ခ်မိတဲ႕ သူတို႕ကို
အျပံဳးေလးနဲ႕သာ တုံ႕ျပန္လိုက္ပါ။ လက္ေလးသာ ျပလိုက္ပါ. ျပီးရင္
ခင္ဗ်ားလမ္းကို ခင္ဗ်ား ဆက္သြားလိုက္ပါ… ဘ၀ဟာ တိုတိုေလးပါဗ်ာ..
ကိုယ္အသက္ရွင္ေနထိုင္တဲ႔ အခ်ိန္ေတြမွာ အမိႈက္ေတြနဲ႕တူတဲ႕ ေဒါသမာနေတြ၊
မေက်နပ္ မုန္းတီးမႈေတြ၊ မနာလို ၀န္တိုမႈေတြနဲ႕
ပူေလာင္မေနဘဲ ေအးခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႕ ကိုယ္႔ရဲ႔ အခ်ိန္ေတြကို ကုန္ဆံုးတာက
အေကာင္းဆံုးပါဘဲ .. ဒါေၾကာင္႕ ကၽြန္ေတာ္ က်င္႔သံုးခံယူတဲ႕ အမိႈက္ကား
ဥပေဒသက သူတစ္ပါးဆီက အမိႈက္ေတြကို လက္မခံသလို၊ ကိုယ္႔ဆီက အမိႈက္ေတြကိုလည္း သူတစ္ပါးကို ျပန္ျပီး မသြန္ခ်မိပါနဲ႕… ဆိုတာပါဘဲ”
တကၠစီေမာင္းသူရဲ႕
စကားအဆံုး ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ေတာ္ေတာ္ရွက္သြားခဲ႕မိပါတယ္..
သူေျပာတာ သိပ္မွန္ပါလား.. ကၽြန္ေတာ္တို႕ဟာ ကိုယ္တိုင္လည္း ေဒါသ၊ေမာဟ
အမိႈက္ေတြအျပည္႔ တင္ေဆာင္ျပီး ဘ၀လမ္းေပၚမွာ ေမာင္းႏွင္ေနသလို တစ္ခါတစ္ရံ
သူမ်ားဆီက အမိႈက္ေတြပါ ကိုယ္က လက္ခံလိုက္မိေသးတယ္။ ခုနက ကားသမားကို
မေက်မနပ္ ေဒါသေတြနဲ႕ တုံ႕ျပန္ ေျပာဆိုလိုက္မိရင္ ဟိုဘက္ကလူကလည္း
ျပန္လွန္ေျပာဆိုရင္း မျပီးႏိုင္ မစီးႏိုင္ဘဲ ကိုယ္႕မွာ ေဒါသေတြ
ပိုပိုထြက္လာရဖို႕သာ ရွိပါတယ္… အဲဒီေဒါသေတြဟာ အလြယ္တကူ
မေျပေပ်ာက္ႏိုင္ေတာ႔ဘဲ ကုိယ္႔အိမ္၊ ကိုယ္႕လုပ္ငန္းခြင္ေတြဆီ
သယ္ယူသြားခဲ႕မိတဲ႔ခါ တစ္ေန႔တာ လုပ္ငန္းခြင္မွာေရာ အိမ္မွာပါ
အဆင္မေျပႏိုင္ေတာ႕ဘဲ ထစ္ခနဲဆို အေစာက ေဒါသထြက္ထားတဲ႕အရွိန္နဲ႕ ဘယ္သူ႕ကိုမွ
အေကာင္းမျမင္ႏိုင္ေတာ႕ဘဲ စိတ္တို ေဒါသထြက္ဖို႕သာ အဆင္သင္႔ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္..
ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ တကယ္ၾကံဳေတြ႔ရတတ္တဲ႕ အမွန္တရားတစ္ခုပါ။ တကၠစီသမားရဲ႕
အမိႈက္ကား ဥပေဒသဟာ သိပ္ေကာင္းမြန္တဲ႕ ဥပေဒသေလးပါဘဲ။
ေလးစားလိုက္နာသင္႕တယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္ပါတယ္.. ကိုယ္႕ကိုေဒါသေတြနဲ႕
ဆက္ဆံလာတဲ႕သူကို တန္ျပန္ေဒါသေတြနဲ႕ မတံု႕ျပန္ဘဲ ေအးခ်မ္းတဲ႕ အျပံဳးေလးနဲ႕
တံု႕ျပန္လိုက္မယ္ဆို တစ္ဖက္က ေဒါသတၾကီးျဖစ္ေနသူလည္း ေဒါသအရွိန္ေတြ
ေလ်ာ႕သြားမွာ ျဖစ္သလို ကိုယ္တိုင္လည္း သူ႕ရဲ႕ေဒါသေတြ ကူးစက္ျခင္း
မခံရေတာ႕ဘဲ ေအးခ်မ္းတဲ႕စိတ္ကေလးနဲ႕ ဆက္ျပီး ေနသြားႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္..
လူတိုင္းဒီလိုသာ ေနႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ကမၻာၾကီးေပၚက ပူေလာင္ေနတဲ႔ လူသားေတြရဲ႕
ေဒါသေတြ ေလ်ာ႔က်သြားႏိုင္မယ္လို႔ ယံုၾကည္မိပါတယ္ဗ်ာ။
David J. Pollay ရဲ႔ The Law of the Garbage Truck ကို ႏွစ္ျခိဳက္မိသျဖင္႔ မိမိကိုယ္တိုင္ ဆင္ျခင္ ဖတ္ရႈႏိုင္ဖို႔ ဘာသာျပန္ပါသည္။
က်ေနာ္ နိုင္ဦး ကူးထားတာေတြ ပါ ...